แผนลับ จับใจ ยัยเลสเบี้ยน

ข้อมูลเบื้องต้น

'ยูริ'สาวสวยที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเลสเบี้ยน
'พรีโม่'หนุ่มหล่อที่ไม่อยากใด้น้องเขยเป็นผู้หญิง

เนื้อเรื่อง

แผนลับ จับใจ ยัยเลสเบี้ยน

  “พรีโม่ ช่วยฉันหน่อยน้า*o*”

“ทำไมต้องช่วย แกก็ทำเองสิ- -*”

“โถ่ เป็นพี่ประสาอะไรว่ะ ช่วยน้องหน่อยก็ไม่ได้-^-”

 “ปกติแกก็ทำได้ไม่ใช่หรอ”

 “ก็คนนี้ไม่เหมือนคนอื่นหนิ แล้วยัยจีเน่ก็น้องแกเหมือนกันนะ-^-”

 “แล้วไง แกก็ไปจัดการเหมือนเดิมสิ”

  “ถ้าเป็นผู้ชาย ฉันทำแล้วล่ะ”

 “แกหมายความว่าไง - -”

  “คนที่มาจีบยัยจีเน่เป็นผู้หญิง”

    “O_O ห๊ะ! แกอย่าบอกน่ะว่าเป็นเลสเบี้ยนอ่ะ”

   “(-_-)(_ _)(-_-)(_ _) ”

    “เป็นผู้หญิงแกก็จีบสิ เก่งไม่ใช่หรอเรื่องแบบนี้”

   “ไม่เอาอ่ะ ไม่ใช่สเปกฉัน และอาทิตย์หน้าฉันก็ต้องไปเกาหลีด้วย แถมตอนนี้ฉันยังคบกับน้องนานะอยู่”

    “แกคบไม่เกิน 1 อาทิตย์หรอก”

     “น้า *-*ช่วยหน่อย หรือแกอยากมีน้องเขยเป็นผู้หญิง”

    “- -*ก็ได้ แล้วแกจะให้ฉันทำอย่างไง”

      “^^ก็...”

          ตอนนี้ผมกำลังขับรถไปที่ที่จะสามารถให้ผมผ่อนคลายได้หลังจากที่ผมฟังแผนของไอ้โดชี่แฝดน้องของผม ก็ทำให้ผมถึงกับปวดหัว ทั้งๆที่มันก็รู้ว่าผมไม่มีทางทำ แต่มันก็คิดแผนแบบนั้นออกมาได้ - -* ยังไงผมก็จำเป็นต้องทำเพราะไม่อยากมีน้องเขยเป็นผู้หญิง - - ผมไม่ชอบผู้หญิงไม่ใช่ว่าผมเป็นเกย์หรืออะไรนะ แต่เพราะว่าที่ผ่านมาผู้หญิงที่เข้ามาหาผมไม่ได้รักหรือเข้าใจผมจริงๆแต่เป็นที่เป็นแบบนั้นพวกเธอต้องการจับผมเท่านั้น ผมก็เลยไม่ชอบข้องเกี่ยวหรือเข้าใกล้พวกผู้หญิงพวกนั้น ต่างจากไอ้โดชี่ไอ้นั่นคบผู้หญิงเป็นว่าเล่น

              หลังจากที่คิดเพลินๆอยู่นั้น รถของผมก็มาจอดสนิทอยู่ที่สถานที่ที่พอจะทำให้ผมผ่อนคลายได้บ้างนั่นก็คือพัทยา แต่ผมออกมายังไม่บอกใครเลยหนิ ว่าแล้วผมก็โทรหา ไอ้โดชี่ทันที่

                ‘รอแป๊บนึงคร๊าบบบ โดชี่สุดหล่อมาแว้วววว’ (เสียงรอสาย)

    ติ๊ด !

                (ฮัลโหล ว่าไง)

               “ฉันมาพัทยานะ คงอีก3 วันถึงจะกลับ”

                (ห๊ะ!)

                “ฉันจะไม่อยู่ 3 วัน”

               (แกไปทำอะไรที่นั่น แล้วเรื่องยัยจีเน่ล่ะ)

               “มาพักร้อนน่ะ ส่วนเรื่องยัยจีเน่กลับไปแล้วค่อยว่ากันอีกที ตอนนี้ฉันเหนื่อย 3วันนี้ห้ามแกโทรมาหาฉันเด็ดขาด ฉันจะพักผ่อน”

                 (งั้น ถ้าแกกลับมา แกต้องเริ่มแผนเลยนะ เพราะพรุ่งนี้จะไปเกาหลีแล้ว)

     2

                “-_- อือ แค่นี้นะ”

                  (แล้วก็...)

         ติ๊ด!

                ผมกดตัดสายก่อนที่มันจะพูดต่อ หลังจากนั้นผมก็ลงมาเดินเล่นอยู่ที่ริมชายหาดสักพักและขับรถไปที่

รีสอร์ทของผม ครอบครัวของผมมีธุรกิจหลายอย่างทั้งโรงแรม โรงพยาบาล โรงเรียน และรีสอร์ท เพราะอย่างนี้ผมเลยต้องเรียนเกี่ยวกับการบริหาร เพราะพ่อต้องการให้พวกผมสืบทอดกิจการทั้งหมด แต่ไอ้โดชี่ก็ดันไปเป็นนักร้องซะนี่ แถมจะไปเกาหลีอีก ผมก็เลยต้องรับภาระหนัก อ้อ ส่วนจีเน่ก็เรียนหมอ เพราะพ่อจะให้ดูแลโรงพยาบาล

                หลังจากขับรถมาได้ประมาณ 1 กิโลก็ถึงรีสอร์ท

     “สวัสดีค่ะ คุณพรีโม่ ^^” พนักงานต้อนรับ พูดและโค้งตัวให้ผม

      “จัดห้องให้ผมด้วย”

      “ค่ะ รอซักครู่นะคะ^^”เธอพูดและเดินเข้าไปในเค้าท์เตอร์

       “นี่ค่ะ กุญแจ” เธอพูดและยื่นกุญแจให้ผม

              เมื่อได้กุญแจผมก็ไปที่ห้องทันที แต่ที่ผมไม่ได้เอาชุดมาด้วยนั้นเป็นเพราะห้องที่ผมอยู่เป็นห้องส่วนตัวของผมที่นี่จึงมีเสื้อผ้าเตรียมไว้ตลอด

              เอาล่ะ ผมต้องพักผ่อนให้เต็มที่ เพื่อที่จะได้เริ่มแผนของไอ้โดชี่ในอีก 3 วัน!!!.....

             Yuri’s Talk

          ‘La Li La Li Oh Lollipop ~ ~’

         ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย คนกำลังหลับสบายๆ  ว่าแล้วฉันก็จัดการปิดเสียงโทรศัพท์ซะเลย -o-

  ครืด ~ ครืด ~ ครืด ~

           แต่มันก็ยังสั่นเหมือนเดิม - -*

ครืด ~ ครืด ~ ครืด ~

            โอ๊ย! รับก็ได้วะ คอยดูถ้าเป็นพวกโรคจิต ล่ะก็ฮึ่ม...จะด่าให้ลืมชื่อนายกเลย(--เกี่ยวอะไรวะ)

  ‘จีเน่’ ยัยจีเน่เองหรอ

        “ฮัลโหล ~” ฉันกรอกเสียงยานๆลงไป เพราะฉันกำลังง่วง -o-

         (ยูริ นี่แกอยู่ไหนเนี่ย!) เสียงปลายสายพูดด้วยความดัง150เดซิเบล

         “โอ๊ย เสียงดังทำไม ฉันอยู่พัทยา มี’ไรหรอ”

         (แกไปทำอะไรที่นั่น เพิ่งกลับมาไม่ใช่หรอ แล้วเรื่องที่ฉันขอให้ช่วยล่ะ)  

          “มาพักผ่อนน่ะ ห้าว~ ~”

           (นี่แกพึ่งตื่นหรอ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนเนี่ย!) ยังคงรักษาระดับความดังอยู่

           “จะเสียงดังทำไม ถ้าไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้ก่อนนะ”

           (งั้นเดี๋ยวฉันไปหานะ)

            “อือ รีสอร์ทแกแหละ”

              (แล้วเจอกัน)

      ติ๊ด!  

   3

ทีแรกว่าจะนอนต่อแต่ท้องมันดันร้องซะนี่ ไปหาอะไรกินดีกว่า ว่าแล้วฉันก็เดินไปอาบน้ำ แล้วก็ออกมาเดินตามริมหาดไปเรื่อย ๆ จนถึงร้านอาหารแห่งหนึ่ง เป็นร้านอาหารเล็กๆ  ถูกตกแต่งด้วยสีเขียวและสีขาว ดูแล้วสบายตา นี่ฉันก็เริ่มหิวแล้วด้วย งั้นกินที่นี่เลยแล้วกัน

          ฉันเดินเข้ามาในร้าน และเลือกที่นั่งริมหน้าต่างติดริมหาด คนในร้านส่วนมากจะเป็นพวกวัยรุ่นมากินกัน ขายดีเหมือนกันนะเนี่ย ^^

      “สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ามากี่ท่านค่ะ^^”พนักงานคนหนึ่งเดินมาถามฉัน

       “มาคนเดียวค่ะ^^”เห็นเรามาคนเดียวยังมาถามอีก

       “ค่ะ เผื่อคุณนัดเพื่อนไว้จะได้จัดที่นั่งถูกน่ะค่ะ ทางร้านเราเป็นแบบุพเฟ่ เชิญตักอาหารทางด้านโน้นค่ะ^^”พนักงานพูด (เหมือนรู้ว่าฉันคิดอะไร) พร้อมผายมือไปทางที่โต๊ะตักอาหาร

        “อ๋อ ค่ะ”ฉันพูดแล้วเดินไปที่โต๊ะบุพเฟ่ ว้าวO0O มีแต่อาหารที่ฉันชอบทั้งนั้นเลย ฉันตักอาหารไปเรื่อยๆจนตอนนี้ไม่มีที่จะใส่แล้ว-0-แต่ยังไงฉันก็จะเอาเค้กนมสดนี้ให้ได้เพราะเป็นของโปรดของฉัน ชิ้นสุดท้ายแล้วด้วย

แต่พอฉันกำลังจะตักเค้กขึ้นมาก็มีมือลึกลับตักมันตัดหน้าฉัน มันเป็นใคร ถึงได้กล้ามาตักตัดหน้าฉัน

ว่าแล้วฉันก็หันไปหาเจ้าของมือนั่น - -++     

     “นี่นาย นั่นมันของฉันนะ- -+”

     “ถ้าเป็นของเธอมันก็ต้องอยู่ที่เธอ แต่นี่มันอยู่ที่ฉันมันก็ต้องเป็นของฉัน! - -+”

     “แต่ฉันเห็นก่อนและฉันก็กำลังจะตัก นายน่ะมาทีหลัง ก็ไปขอใหม่ซิ แล้วก็เอาอันนั้นมาให้ฉัน”ฉันไม่พูดเปล่า รีบตักเค้กขึ้นมาจากจานของเขาทันที แต่ก็ไม่ได้เพราะเขาเบี่ยงตัวหลบทัน -0- ง่าเร็วจัง

  “เธอจะทำอะไร ถ้าคิดจะเอานี่ไป อย่าหวัง!...แล้วจานเธอก็เต็มแล้วไม่ใช่หรอ ยัยตะกละ”เขาพูดแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ หนอยบังอาจมาว่า สาวสวยอย่างฉันว่าตะกละ อย่าให้เจออีกนะ

         จ๊อก~ ~

     ถ้าไม่ติดว่าฉันหิวละก็ไม่หยุดแค่นี้แน่ ฮึ่ม! แล้วฉันก็กลับมานั่งที่โต๊ะโดยปราศจากเค้กสุดที่รัก แต่ก็ยังมีของที่อร่อยๆอีกเยอะ แต่ก็ยังเสียดายอยู่ดีง่ะ -v-

    ฉันจ่ายเงินแล้วออกมาเดินย่อยอาหาร ทีแรกว่าจะไปตักเพิ่มแต่เห็นนายนั่นแล้วอารมณ์เสียเลยกินแค่นิดเดียว(3 จาน จานที่4 เห็นนายนั่นกำลังตักอาหารอยู่เลยเสียอารมณ์น่ะ) นี่ก็จะ 10 โมงแล้วรีบกลับดีกว่า

      จากร้านอาหารถึงรีสอร์ทก็ประมาณ 500 เมตร พอถึงรีสอร์ทฉันก็โทรหายัยจีเน่ เผื่อถ้ายังไมถึงจะได้ฝากซื้อเค้กมาให้ (ยังเสียดายอยู่)

          ตูด ตูด

     (ว่าไงจ๊ะ) เสียงร่าเริงเชียว

      “แกถึงรึยัง”

       (ถึงแล้ว ทำไมหรอจ๊ะ คิดถึงฉันขนาดนั้นเลยหรอออ ฮันนี่) ยัยจีเน่ทำเสียงล้อเลียน ถึงแล้วฉันก็อดดิ

      “บ้าซิ อย่าเพิ่งเล่นได้ป่ะ แล้วแกอยู่ไหน ทำไมไม่เข้ามาในรีสอร์ท” ฉันพูดแล้วมองไปรอบๆแต่ก็ไม่เห็นใคร และที่ยัยจีเน่พูดแบบนั้นเพราะฉันกับมันเคยแสดงเป็นแฟนกัน หลอกไอ้ชาร์ตที่เลิกกับยัยจีเน่แล้วจีบฉันแทน ยัยจีเน่อยากแก้แค้นเลยช่วยฉัน เอ๊ะ หรือว่าฉันช่วยมันหว่า

       (ฉันอยู่ที่ชายหาดแกออกมาหาฉันหน่อยซิ ขี้เกียจเข้าไปหาแกที่ห้องเพราะยังไงๆก็ต้องออกมาอยู่ดี แล้วฉันก็ไม่อยากเห็นหน้าไอ้ชาร์ตด้วย แกก็รู้หนิว่า...)

“พอแล้ว งั้นเดี๋ยวออกไป แค่นี้นะ”

และก่อนมันจะพูดต่อ ฉันก็พูดตัดหน้า เพราะถ้าเป็นเรื่องของนายชาร์ตพูดเป็นชั่วโมงก็ไม่จบ แถมเปลืองค่าโทรอีก

       4

     ติ๊ด!

       พอวางหู ฉันก็ลงไปที่ชายหาดทันที ฉันกับยัยจีเน่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เกรด7ก็เลยสนิทกันแต่ฉันต้องไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่อังกฤษ แต่ถึงอย่างนั้นเราก็คุยกันทุกวันทั้ง Face book แล้วก็ E-mail เห็นยัยจีเน่บอกว่ามันมีพี่ชายอีก 2 คนชื่อ พรีโม่กับโดชี่ เป็นฝาแฝด แล้วคนที่ชื่อโดชี่ยังเป็นนักร้องด้วย แต่ฉันก็ไม่เคยเห็น (เห็นแต่รูปตอนเด็ก) เพราะพ่อกับแม่ของพวกเขาแยกกันอยู่ ยัยจีเน่อยู่กับแม่ส่วนพี่อีกสองคนอยู่กับพ่อ (ที่จริงปีก่อนยัยจีเน่บอกว่าพ่อกับแม่กลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว ตอนที่พี่มันได้เป็นนักร้องพอดี)

       รู้ตัวอีกทีก็มาถึงชายหาดแล้ว

      “ยูริ! ทางนี้! ^0^”ยัยจีเน่โบกไม้โบกมือให้ฉัน มันไม่อายหรอวะนั่น คนมองเต็มเลย ฉันได้แต่ยิ้มแหยๆให้คนที่มองดูแล้วเดินไปหามัน

      “นี่เบาๆก็ได้” ฉันพูดค้อน แต่จะว่าไปยัยนี่น่ารักขึ้นตั้งเยอะไม่เห็นแค่ปีเดียวเอง (ถึงจะเห็นรูปแล้วก็เถอะ)

      “ถ้าเรียกเบาๆแกจะได้ยินหรอ^^ ไหนดูสิ” จีเน่พูดแล้วหมุนตัวฉันกลับไปกลับมา - -*

      “นี่แกทำอะไรเนี่ย ฉันเวียนหัวแล้วนะ”

      “ก็จะดูการเปลี่ยนแปลงของแกไง จะว่าไปแกสวยขึ้นนะยัยยู” ยัยจีเน่พูดแล้วดึงแก้มฉัน จะย้วยมั้ยเนี่ย -^-แต่ก็ชมฉัน งั้นไม่โกรธก็ได้^^

      “แน่นอนย่ะ^^ อ้อแล้วจะบอกให้ว่านายชาร์ตออกไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อวาน”

       “ถ้าเป็นงั้นก็ดี ฉันจะได้อยู่เที่ยวให้หนำใจเลย นี่ฉันซื้อมาฝาก”จีเน่พูดแล้วยื่นถุงๆหนึ่งให้ฉัน พอฉันเอาถุงจากจีเน่มาก็รีบเปิดดู อะไรอยู่ในนี้เอ่ย และสิ่งที่อยู่ในนี้คือ O_O

            “ชูชิ ว้าว*O* น่าหย่อยจัง” ไม่ได้เค้ก เอาซูชิแทนก็ได้ ^^

         “ถูกใจมั้ย^^ไม่ได้มีแค่ชูชินะ ลองดูในถุงสิ”

           “ไหนๆ มีอะไรอีก”ฉันพูดแล้วก้มหาของที่ว่า นี่มันO0O

           “อัลบั้มพร้อมลายเซ็นของ The Fact มีโปสเตอร์ด้วยO0O จีเน่ฉันรักแกที่สุดเลยหอมหน่อยจิ^3^”ไม่ทันที่มันจะพูดฉันก็กระโดดหอมมันไปหนึ่งฟอดใหญ่ The Fact เป็นนักร้องที่ฉันชอบที่สุด โดยเฉพาะพี่คิได บอกได้คำเดียวว่า น่ารักอ่ะ

            “แกทำบ้าอะไรเนี่ย -///-ที่นี่เมืองไทยนะไม่ใช่อังกฤษ ยัยบ้า!” สงสัยฉันทำมากเกินไป คนมองเต็มเลย

             “แฮ่^^’ โทษทีดีใจไปหน่อย”ฉันพูดแล้วคลายกอดจากมันขืนกอดอยู่ยังนั้นมีหวังคนคิดว่าเราเป็นเลสเบียนแหงๆ (คิดตั้งแต่หอมแก้มกันแล้วย่ะ)

             “พวกเธอทำอะไรกันน่ะ”จู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังของพวกเรา ทำให้ฉันกับจีเน่หันไปโดยอัตโนมัติ และได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง ผมสีบอร์นทอง ใบหน้ารับกับคิ้วและตาที่โค้งได้รูป จมูกเป็นสันและปากที่เรียวสวย ดูแล้วเขาหล่อมากเลยล่ะ แต่ไอ้หมอนี่มัน O.O

            “นาย!/พี่!”ฉันกับจีเน่พูดขึ้นมาพร้อมกัน

            “แกรู้จักกับหมอนี่หรอ” ฉันหันไปถามยัยจีเน่

              “ฉันสิที่ต้องเป็นคนถามแก แกรู้จักกับพี่ชายฉันได้ไง”

              “O_o แกเรียกนายนี่ว่าไงนะ พี่งั้นหรอ”

                 “(-_-)(_ _)(-_-)(_ _) ก็ใช่นะสิ”

                  “งั้นนะ...”ฉันกำลังจะพูดแต่นายนั่นก็พูดแทรกขึ้น

                 “พวกเธอจะคุยกันอีกนานมั้ย- -*ไม่ได้ยินที่ฉันถามรึไง เมื่อกี้พวกเธอทำอะไรกัน- -+”นายนั่นพูดแล้วทำท่าเหมือนไม่พอใจ ทำไมต้องอารมณ์เสียด้วย ก็แค่หอมแก้มเองง่ะ -^-

                  “ไม่ได้ทำอะไรนี่คะ พอดีเพื่อนของเน่เพิ่งกลับมาจากเรียนต่อ ก็เลยมาเที่ยวกัน^^”

                  5

                “เพื่อน? ยัยตะกละนี่นะหรอเพื่อนเรา” นะ นายนี่เรียกฉันว่ายัยตะกละงั้นหรอ ยอมไม่ได้แล้ว ถึงเขาจะทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงก็เถอะ

                   “นายเรียกฉันว่าอะไรนะ- -+ไอ้หัวปลาหมึก”

                    “ก็ยัยตะกละไง แล้วเธอกล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าหัวปลาหมึก ห๊ะ ยัยตะกละ”

                     “แล้วจะทำไมล่ะ ก็ผมนายชี้ไปชี้มาเหมือนหนวดปลาหมึกหนิแล้วเรียกแบบนั้นแล้วตำรวจจะจับหรอ-0-”

                     “ก็ไม่ทำไมหรอก แต่ถ้าเธอเรียกแบบนั้นอีกฉันจะไม่เรียกว่ายัยตะกละ แต่จะเรียกว่า ยัย จอ แบน^ ^” นายนั่นพูดแล้วเลื่อนสายตามาที่หน้าอกฉัน อร๊ายยยย ไอ้บ้า หยาบคายที่สุด มันไม่ได้แบนนะ แค่ฉันลืมอยู่ท้องแม่เฉยๆ ที่จริงมีเยอะกว่านี้อีก >O< (ยัยมั่ว)

                     “นาย!...” ฉันกำลังจะด่านายนั่น แต่ยัยจีเน่ก็มาห้ามไว้ซะก่อน

                     “เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งทะเลาะกัน แล้วพี่รู้จักยูริด้วยหรอคะ”ยัยจีเน่พูดแล้วหันไปถามนายนั่น

                      “ไม่/ไม่”ฉันกับนายนั่นพูดพร้อมกัน ใช่ฉันจะไปรู้จักกับนายนั่นได้ยังไง ชิ 

                      “อ้าว ไม่รู้จักแล้วทะเลาะกันได้ไงอ่ะ” ยัยจีเน่ถาม แล้วพูดต่อ (แล้วจะถามเพื่อ?)

                      “งั้นจะแนะนำให้รู้จักนะ นี่พี่พรีโม่พี่ชายฉัน ส่วนนี่ยูริเพื่อนเน่ค่ะ เพิ่งกลับมาจากอังกฤษ” นี่นะหรอ พรีโม่ ก็หล่ออยู่นะแต่ปากหมะ เอ๊ย! ปากร้ายไปหน่อย  แต่ทำไมอยู่ดีๆใจฉันก็เต้นแรงขึ้นล่ะ โดยเฉพาะตอนที่สบตากับเขา

                     “แล้วพี่มานี่ทำไมคะ”ยัยจีเน่หันไปถามนายนั่น

                      “มาพักผ่อนน่ะ แต่คงไม่เป็นแบบนั้นแล้ว”นายนั่นตอบแล้วหันมามองฉัน แต่ประโยคหลังเหมือนพูดกับตัวเองซึ่งฉันไม่ค่อยได้ยิน

                     “นี่แก แกจะคุยกะพี่แกใช่ป่ะ ฉันจะได้ไปรอที่ห้อง เบื่อขี้หน้าคนแถวนี้” แล้วก็ไม่อยากหัวใจเต้นแรงแบบนี้ด้วย เหนื่อย

                      “ไม่หรอก แล้วแกจะรีบไปไหนเนี่ย งั้นเน่ไปก่อนนะคะ”ยัยจีเน่พูด แล้วหันไปบอกพรีโม่ แต่ทำไมนายนั่นมองฉันแปลกๆนะ แต่คงไมมีอะไรหรอกมั้ง เอ๊ะ หรือว่าเขาจะชอบฉัน บ้า!!! เขินนะเนี่ย

                      “เดี๋ยว งั้นตอนเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันนะ”นายพรีโม่บอก

                      “ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ”ยัยจีเน่พูดแล้วเดินมาหาฉัน

                      “ไปกันเถอะ” ฉันกับจีเน่เดินเข้ามาในห้อง แล้วยัยนี่ก็จัดการเริ่มเข้าประเด็นทันที

                      “นี่แกฉันว่าต้องเป็นเพราะนายชาร์ตแน่ๆ ที่ทำให้คนอื่นคิดว่าฉันเป็นเลสเบียน แถมยังมีพวกทอมมาจีบอีก แกต้องช่วยฉันน้า*-*”ยัยจีเน่พูดแล้วส่งสายตาวิ้งๆ มาให้ ขนลุกอ่ะ

                       “แล้วจะให้ฉันช่วยยังไง”

                         “แก ช่วยเล่นเป็นแฟนฉันหน่อยสิ”

                          “จะบ้าหรอ ถ้าทำแบบนั้นก็จะทำให้พวกนั้นแน่ใจสิว่า แกเป็นเลสเบียนจริง”

                         “นั่นซิ แล้วจะทำ’ไงดีอะแก-^-” ยัยจีเน่พูด แล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ แล้วทำจะไงดีเนี่ย งั้นต้องหาตัวช่วย แล้วใครดีน้า อ๋อ...

                          “ฉันคิดออกแล้ว ก็ให้พี่ยูโรเป็นแฟนแกแทนฉัน พวกนั้นจะได้เลิกคิดว่าแกเป็นเลสเบียนไง”

ยูโรที่ฉันพูดถึงคือพี่ชายแท้ๆของฉัน เราอายุห่างกันแค่ 2 ปี เลยเป็นเหมือนเพื่อนกันมากกว่า มีอะไรฉันก็ปรึกษาพี่นี่แหละ ขอบอกว่าพี่หวงฉันมากถึงขนาดตามฉันไปอังกฤษแน่ะ^ ^แถมพี่ฉันยังรู้มาอีกว่าพี่แอบชอบยัยจีเน่อยู่

ใช้โอกาสช่วยพี่เลยแล้วกัน อิอิ ^ ^

                         “แล้วพี่เขาจะยอมช่วยหรอ-///-”ยัยจีเน่พูดแล้วก้มหน้า เหมือนฉันจะเห็นว่ายัยนี่หน้าแดงด้วย แต่จะว่าไปยัยนี่ก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่คุยกับพี่ฉัน หรือว่ายัยนี่จะ...

  6

 “พี่เขาช่วยอยู่แล้วล่ะ แล้วแกจะหน้าแดงทำไม”ฉันพูดพรางทำตาจับผิด ส่วนยัยนั่นก็ส่ายหัวอย่างแรงจนฉันกลัวว่ามันจะหลุดเอา

                       “(> < )( > <)(> < )( > <) เปล๊า ไม่มีอะไรซักหน่อย”

                       “OK. ถ้าแกไม่บอกฉันจะไม่ช่วยแกแล้วทอมที่ไหนมาจีบก็ช่วยตัวเองแล้วกัน เชอะ!”-3- ฉันพูดแล้วหันหลังให้มัน ที่จริงฉันพอจะรู้แล้วล่ะว่าเรื่องอะไร แต่ฉันต้องการความแน่ใจก่อน ^ ^

                       “บอกก็ได้ -///-คือ...ว่า...ฉัน...ชอบ...ชอบ...พี่ยูโร! พอใจยัง” ยัยจีเน่พูดแล้วก้มหน้า ยัยนี่เป็นเอามากแฮะ ^ ^

                        “ก็แค่นั้น งั้นเดี๋ยวฉันโทรบอกพี่ยูโรก่อนนนะ” ฉันพูดแล้วหยิบโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดที่ฉันเพิ่งซื้อเมื่อวันก่อนขึ้นมาเตรียมโทรหาพี่

                         “อื้ม งั้นเดี๋ยวฉันไปเดินเล่นนะ”ยัยจีเน่พูดแล้วเดินออกจากห้องไป                       

ตู๊ด ตู๊ด

                      (ว่าไง ยู)

                      “มีอะไรให้ช่วยหน่อยค่ะ”

                     (อีกแล้วหรอ)

                     “แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งอื่นน้า รับรองถ้าบอกไปพี่ต้องดีใจแน่ๆ”

                     (อะไรล่ะ บอกมาซิ)

                    “ช่วยเป็นแฟนยัยจีเน่”

                    (หา! เราอย่าหลอกพี่นะ)

                   “จะหลอกทำไมล่ะ แล้วจะช่วยรึเปล่าคะ”

                   (ยังจะมาถามอีก แล้วเป็นไงมาไงล่ะ ถึงจะให้พี่ช่วยแบบนั้น)

                  “มันยาวน่ะค่ะ คุยโทรศัพท์คงไม่สะดวก งั้นพี่มาที่รีสอร์ทยัยจีเน่นะคะ”

                    (แต่วันนี้คงไม่ได้นะเพราะแม่ให้พี่ไปพบที่บริษัท งั้นพรุ่งนี้สายๆนะ)

                   “ค่ะ เดี๋ยวเจอกันนะคะ”

                   (อื้ม บายจ้ะ)

                    ติ๊ด!

             พอฉันวางสายก็มานอนดูทีวีพร้อมกับกินข้าวเกรียบกุ้งไปด้วย ว่าแต่มีอะไรดูบ้างนะ ฉันเปิดไปเรื่อยๆ จนเห็นรายการหนึ่งเข้า คนในทีวีที่ฉันเห็นรูปร่างหน้าตาเหมือนนายพรีโม่ยังกับคนเดียวกัน แต่ต่างเพียงสีผมที่เป็นสีแดงเปลือกไม้เท่านั้นกำลังยืนร้องเพลงอยู่ ฉันดูจนจบก็กินเสร็จพอดีเลย รู้สึกร้อนๆแฮะ ไปอาบน้ำ ดีกว่า

          ก๊อก ก๊อก ก๊อก

   เอ๊ะ! ใครมาเคาะประตูตอนนี้นะ สงสัยเป็นยัยจีเน่แน่ๆเลย ว่าแล้วฉันก็เช็ดตัวแล้วใส่ชุดคลุมออกมาเปิดประตู

         ก๊อก ก๊อก ก๊อก

        “มาแล้วๆ จะเคาะอะไรเนี่ย ยัยจี...O_O”ฉันพูดเพราะคิดว่าเป็นยัยจีเน่แต่พอฉันเปิดประตูออกไปก็พบกับคนที่ฉันเห็นในทีวีเมื่อกี้แต่ในเวอร์ชั่นผมสีบอร์นทอง

        “นายหัวปละ เอ๊ย นายพรีโม่ มาทำอะไรที่นี่ ห้องยัยจีเน่อยู่ถัดไปนู่น แล้วตอนนี้มันก็ไม่อยู่ออกไปเดินเล่น”ฉันบอกนายนั่นแล้วรีบปิดประตูเพราะตอนนี้ฉันใส่เพียงชุดคลุมอาบน้ำ -///- (เกือบเรียกว่าหัวปลาหมึกแล้ว ไม่งั้นนายนี่ได้ตอกย้ำขนาดหน้าอกฉันแน่ ฮึ่ย)

7

“แล้วใครบอกว่าฉันมาหาจีเน่ ฉันมาหาเธอต่างหาก รีบแต่งตัวฉันจะรออยู่ที่ส่วนหย่อม”นายนั่นพูดผ่านประตูแล้วเดินออกไป แต่เมื่อกี้นายนั่นบอกว่ามาหาฉันงั้นหรอ

                  พอฉันแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาหาพรีโม่ที่ส่วนหย่อม แล้วนายนั่นจะมาหาฉันทำไมนะ

        “มีอะไร-_-”

        “ฉันมีอะไรจะถามเธอหน่อย”

        “อะไรล่ะ”

       “เธอคบกับจีเน่นานรึยัง” คบ? (คำนี้แปลกๆแฮะ อ้อ คบแบบเพื่อนมั้ง)

         “ก็ตั้งแต่เกรด 7 อะ ถามทำไมหรอ”

       “เปล่าแค่อยากรู้ นานขนาดนั้นเชียว” พรีโม่พูด แต่คำหลังเหมือนจะพรึมพรำกับตัวเอง

        “มีอะไรอีกรึเปล่า”   

        “เอ่อ อื้อ! คือ...เมื่อเมื่อเช้านี้ ขอโทษด้วยนะ”

       “อื้มไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างนายก็เป็นพี่ของจีเน่ ฉันก็ต้องขอโทษด้วยเหมือนกัน” เมื่อเช้าฉันก็พูดไม่ดีไป แบบนี้ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องมีศัตรู แถมบางทีอาจช่วยพี่ได้ด้วย อิอิ

        “นี่! พรุ่งนี้เธอว่างรึเปล่า”

          “ว่างสิ ถามทำไมอะ”

          “พรุ่งนี้ ฉันว่าจะไปเที่ยวเกาะแต่ไม่มีเพื่อนเลยจะมาชวนเธอน่ะ จะไปรึเปล่า”

           “เกาะอะไรหรอ” ที่จริงก็ถามไปงั้นแหละ ฉันอยากไปนานแล้ว แต่ไม่มีเพื่อน ยัยจีเน่ก็ไมไป บอกว่าที่ไหนก็เหมือนกัน แล้วมันก็เมาเรือด้วย

           “เกาะนอร์ทน่ะ เป็นเกาะเล็กๆ ไม่ค่อยมีใครรู้จัก คนเลยน้อย ทะเลก็สะอาด ปะการังยิ่งสวย บลาๆ”นายไม่ต้องบิวต์กันก็ได้นะ คนยิ่งอยากไป จะรอไม่ไหวแล้วน้า >_<

            “หรอ งั้นไปก็ได้ อยากไปพอดี^^ แล้วจะไปกี่โมงล่ะจะได้ไปบอกยัยจีเน่”

            “ตอน 9 โมงเช้า เจอกันที่ท่าเรือ แล้วยัยเน่จะไปได้หรอ เมาเรือด้วย”

           “เออ จริงด้วย พรุ่งนี้พี่ก็จะมาให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกันดีกว่า อิอิ”

            “เธอว่าอะไรนะ”

           “อ้อ เปล่า ถ้าอย่างนั้นอย่าให้มันรู้นะว่าจะไป เดี๋ยวมันไม่ยอม”แหงล่ะเพราะพรุ่งนี้พี่มา มันก็ต้องให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนแน่นอน อีกอย่างถ้าพี่รู้ต้องไม่ให้ไปแหงแซะ

         “อือ ฉันก็ว่างั้น แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ ยูริ” พรีโม่พูดแล้วทำท่าจะเดินออกไป แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้นายพรีโม่เรียกชื่อฉันงั้นหรอ แล้วจะตื่นเต้นทำไมเนี่ย ก็ดีแล้วที่ไม่เรียกยัยตะกละหรืออย่างอื่น (คงรู้ว่าอะไร)

          “เราจะไป 3 วัน เตรียมของให้พร้อมด้วย”พรีโม่หันมาพูดแล้วเดินออกไป

          พรุ่งนี้จะได้ไปเที่ยวเกาะแถมพี่ยูโรกับยัยจีเน่ก็จะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้นอีก ไม่แน่กลับมาอาจมีข่าวดี ก็ได้

           …เกาะนอร์ท...

     ว้าว!!! ที่นี่สวยจัง แบบนี้ต้องมาบ่อยๆแล้ว เอ๊ะ แล้วนายพรีโม่หายไปไหนเนี่ย ว่าแล้วฉันก็ลงจากเรือ เพื่อที่จะไปชื่นชมเกาะ และหานายพรีโม่ด้วย ดูซิแค่เผลอหลับไปแป๊บเดียวเอง

        “นี่เธอจะไปไหน” เสียงดังมาจากด้านหลัง และหันไปก็พบกับ พรีโม่

         “อ้าวนาย ก็ว่าจะไปหานายนั่นแหละ แล้วเราจะไปที่พักได้รึยัง”

          “อื้อ ก็ไปซิ” ไม่พูดเปล่านายนั่นยังกระโดดลงจากเรือ

 8

         “อะไร” ฉันถามเมื่อเขายื่นมือมาให้ฉัน

        “จับไว้จะได้ไม่ตก”

         “อืม ขอบใจ” ฉันยื่นมือไปให้เขา แต่เหมือนมีแรงดึงที่ทำให้ฉากนี้เหมือนในนิยาย ฉันตกลงมาจากเรือและก็ล้มทับเขา แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นคือ ฉันกับเขาจูบกันO///O  แง้ First Kiss ของฉัน พอรู้สึกตัวฉันก็เลยผละออกจากตัวเขาทันที หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว

        “ระ เราไปกันเถอะ” ฉันพูดแล้วเดินออกมา จะมองหน้าเขายังไงล่ะ เขินนะเนี่ย

        “ตามมาแล้วกัน” เขาพูดแล้วเดินนำหน้าไป สักพักก็ถึงรีสอร์ท และเขาก็พาฉันมาที่บ้านทรงไทยหลังหนึ่ง                                                                                                                                       “ที่นี่ที่ไหน แล้วไม่ต้องเข้าไปเอากุญแจหรอ” ฉันถามเมื่อเขาทำท่าจะเดินเข้าไป

          “เธอลืมไปรึเปล่าว่าที่นี่เป็นของฉัน” เขาพูดพรางเปิดประตูเข้าไป

         “นี่กุญแจห้องเธอ ส่วนฉันอยู่ห้องข้างๆมีอะไรก็เรียกแล้วกัน”เขาพูดเมื่อเดินมาถึงหน้าห้อง

         “อืม” ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้องทันที

             ในห้องตกแต่งสไตล์ไทยย้อนยุค ฉันเดินสำรวจห้องไปเรื่อยๆ ก็พบว่าที่ห้องนี้สามารถมองเห็นทะเลได้  มีห้องน้ำในตัว โอ๊ย เห็นเตียงแล้วอยากนอนจัง ฉันกระโดดลงเตียงและเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง

             หลังจากที่ฉันตื่นเขาก็พาฉันไปทานอาหาร พาไปเที่ยวรอบๆเกาะ ที่นี่สวยมากจริงๆ ทั้งวิวทิวทัศน์ต่างๆ พอตกเย็นเขาก็พาฉันไปดูพระอาทิตย์ตก  ตอนกลางวันว่าสวยแล้ว ตอนนี้ยิ่งสวยกว่า อยากอยู่ที่นี่นานๆจัง

             พอวันต่อมาเค้าก็ปลุกฉันแต่เช้าเพื่อไปดูพระอาทิตย์ขึ้น คุ้มค่าที่ต้องแหกขี้ตามาดูจริงๆ และวันนั้นเขาก็เทคแคร์ฉันตลอดแม้จะชอบว่าฉันก็เถอะ พอตกค่ำยังพาไปดูดาว ในขณะที่หัวใจก็ยังเต้นแรงอยู่เหมือนเดิม ยิ่งตอนที่เขายิ้มนะ เหมือนใจมันจะออกมาซะให้ได้ เฮ้อ

             วันต่อมา

               ก๊อก ก๊อก ก๊อก

           “มีอะไร!” ฉันตะโกนถาม เพราะขี้เกียจเปิดประตู

           “ฉันจะออกไปข้างนอก เธอจะไปด้วยรึเปล่า”

           “ไปไหน”

            “ชมวิวนิดหน่อย ว่าจะไปดำน้ำด้วย”

            “ดำน้ำหรอ งั้นเดี๋ยวแป๊บนึงนะ” ฉันเดินไปหยิบชุดว่ายน้ำขึ้นมา จัดการเปลี่ยนทันทีพร้อมกับทาครีม และสวมเสื้อตัวบางๆ กับกางเกงขาสั้นทับ

           “ไปกันเถอะ”ฉันพูดแล้วเดินนำหน้าเขา

            “นี่แล้วเธอรู้หรอว่าไปทางไหน”พรีโม่พูดขึ้น

            “เออจริงด้วย งั้นนายก็นำซิ” ฉันหยุดเดินเพื่อที่จะให้เขาเดินไปก่อน

        “เมื่อกี้ ทำไมนานออกมาให้ฉันรอตั้งนาน” เขาพูดเมื่อเราเดินมาได้สักพัก

         “เปลี่ยนชุดไง เราจะไปดำน้ำไม่ใช่หรอ แล้วนี่เราจะไปไหนกัน”

“เดี๋ยวก็รู้” เขาพูดแล้วเดินขึ้นรถ

  “นี่ จะไปไหนบอกกันบ้างซิ”

   “ขึ้นมาเถอะน่า”

    “อืม” เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายนายนี่

       เขาขับรถออกมาจากรีสอร์ท โดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ ตัวเองชวนออกมาแท้ๆ

9

   “นี่ ไหนบอกว่าเป็นเกาะส่วนตัว ทำไมมีรีสอร์ทด้วยล่ะ” ฉันถามขึ้นเพราะไม่อยากให้มันเงียบเกินไป แล้วอีกอย่างฉันว่าจะถามเขาตั้งนานแล้วแต่ก็ลืมทุกที

      “สำหรับลูกค้าของบริษัทน่ะ ใครต้องการที่เงียบๆ หรือที่สำหรับพักผ่อน ถ้าเป็นลูกค้าที่บริษัทเราก็จะให้มาที่นี่ได้”

        “หรอ” พอไม่มีอะไรจะพูดในรถก็เงียบเหมือนเดิม ชักง่วงแล้วซิ

Premo’s Talk

         ผมขับรถมาเรื่อยๆโดยไม่พูดอะไร ก็อยากพูดอยู่อะนะ แต่ไม่มีอะไรจะพูด เรื่องยัยจีเน่ก็ถามหมดแล้ว คิดถึงเรื่องนี้ก็เจ็บใจดูซิคบกันมานานขนาดนี้ ผมกับไอ้โดชี่ยังไม่รู้เลย แต่2วันมานี้ทุกอย่างก็เป็นไปตามแผน ผมทำดีกับเธอทุกอย่าง และเธอก็มีท่าทางที่เปลี่ยนไปแล้วด้วย เช่น หน้าแดงเมื่อสบตากับผม ดูๆแล้วยัยดีก็น่ารักดีนะ ทั้งร่าเริง และแววตาที่เป็นประกายนั่นด้วย เฮ้ยแล้วผมคิดอะไรอยู่เนี่ย แม้มันจะเป็นแบบนั้นจริงๆแต่ผมไม่ควรชอบเธอ  ว่าแต่ทำไมยัยนี่เงียบไปนะ

       “นี่เธอ ถึงแล้ว” ผมพูดแล้วหันไปหาเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินเพราะตอนนี้เธอกำลังหลับปุ๋ย โดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น ผมทั้งเขย่าทั้งเรียกสิ่งที่ได้คือ...

         “อื้ม~ ~ อย่าพึ่งขออีก5นาที”เธอพูดแล้วหันหน้าหนี

          “นี่ ถ้าเธอไม่ตื่นฉันจูบเธอจริงๆนะ”ดูซิจะตื่นมั้ย ดูจากตอนที่ผมดึงให้เธอล้มแล้วเราจูบกัน เธอคงจะตกใจไม่ใช่น้อย

           “ฮืม~ ~แจ่บ แจ่บ” เล่นแบบนี้ใช่มั้ย ผมค่อยๆก้มหน้าลง ตอนนี้เธอยังหลับพริ้มอยู่เลย ดูดูแล้วยัยนี่ก็สวยเหมือนกันแฮะ ผมก้มต่ำลงเรื่อยๆ จนกระทั่ง...

          จุ๊บ ผมประทับริมปากกับเธอ ได้กลิ่นผลไม้อ่อนๆ และนั่นมันทำให้ผมลืมตัว ผมจูบเธออยู่นาน และเธอก็เริ่มขยับตัว ผมจึงผละตัวออกมา ใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ นี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย...

            Yuri’s Talk

               “ถึงแล้วหรอ”ฉันหันไปถามเค้าหลังจากที่กลับมาจากความฝันอันแสนหวาน เจ้าชายสุดหล่อมอบจุมพิตแสนหอมหวานให้ฉัน แต่จะว่าไปมันเหมือนจริงมากเลยนะเนี่ย เขินจัง^///^

               “อืม...แล้วเธอเป็นอะไรยิ้มอยู่ได้ รีบลงมาซิ”เขาพูดแล้วเดินไปที่บังกะโลหลังหนึ่ง

                “ขอโทษครับคุณหนู เรือของเราเสียกะทันหัน เลยไม่สามารถไปตอนนี้ได้” พนักงานคนหนึ่งพูดขึ้น และมันช่างน่าเศร้าสำหรับฉันเหลือเกิน T^T

                  “แล้วลำอื่นล่ะ” เขาถามขึ้นอีก มันทำให้ฉันมีหวังอีกครั้ง

                  “เออ...คนงานขับไปที่เกาะอื่น เห็นว่าแม่ไม่สบายเลย...”

                   “เออ ไม่เป็นไร”เขาพูดแล้วเดินไปที่ชายหาด แต่...ไม่เป็นไรได้ไง ฉันมาเพื่อสิ่งนี้เชียวนะ -^-

         “แล้วมีเรือแค่2ลำนี่หรอ”ฉันถามเกาะออกจะใหญ่โตมีเรือแค่สองลำเนี่ยนะ

         “ที่นี่เป็นเกาะส่วนตัวนะ หัดคิดบ้างซิ”เขาตอบแล้วเดินไปตามชายหาด ว่าแต่คำว่า หัดคิดบ้างซิ เนี่ย แปลว่าโง่ รึเปล่านะ -o-

          “งั้นไม่เป็นไร^^ ไม่ได้ดำน้ำ เล่นน้ำแทนก็ได้”ว่าแล้วฉันก็วิ่งลงน้ำทันที

           “นี่นาย มาเล่นด้วยกันซิ”

            “เล่นไปคนเดียวเถอะ ฉันจะเดินสำรวจนิดหน่อย” เขาพูดแล้วเดินต่อ เล่นคนเดียวนี่นะ ไม่มีทาง

            “โอ๊ย!!!! ช่วยด้วย อะไรกัดฉันก็ไม่รู้”ฉันพูดแล้วทรุดตัวลงเพื่อความสมจริง เขาหันมาแล้วก็วิ่งมาดู หึ ติดกับ “ฮ่าๆๆ นายหลงกลฉันแล้วล่ะ”

            “เธอเล่นอะไรของเธอเนี่ย”ว่าแล้วนายนั่นก็เดินขึ้นฝั่งทันที ทำไมต้องโกรธด้วยเล่า

  10

                 “นี่นาย โกรธหรอ!!!”ฉันพูดแล้วจะเดินไปหาเขา แต่อยู่ดีๆก็รู้สึกเจ็บที่ข้อเท้า 

            “โอ๊ย!!!! ช่วยด้วย อะไรกัดฉันก็ไม่รู้” ฉันพูดแต่เขาไม่สนใจแล้วเดินไปไกลเรื่อยๆ ไม่ไหวแล้ว

            “ช่วยด้วย”ฉันพูดด้วยเสียงแผ่วเบา ง่วงจัง แล้วทุกอย่างก็มืดลง

         Premo’s Talk

               “ช่วยด้วย”เสียงยัยนั่นเบาลง คิดจะหลอกผมอีกงั้นหรอไม่มีวัน แต่ทำไมเสียงยัยนั่นหายไปนะ พอผมหันกลับไปดูก็พอกับความว่างเปล่า ยัยนั่นหายไปไหน

               “นี่!!! ยูริ ไม่ตลกนะ ถ้าเธอไม่เลิกเล่นฉันจะกลับแล้วนะ” ผมพูด หวังว่าเธอจะออกมา แต่ก็มีแต่ความว่างเปล่าเช่นเดิม ผมพยายามมองหาเธอ แล้วสายตาของผมก็ไปสะดุดอะไรบางอย่างในทะเล นั่นมัน...ยูริ!!!!!

               ผมพาเธอกลับมาที่ฝั่ง ดีที่เรือใช้ได้แล้ว ตอนนี้ตัวของเธอซีดไปหมด พอเห็นเธอเป็นแบบนี้แล้วหัวใจผมก็เจ็บแป๊บขึ้นมาทันที อย่าเป็นอะไรไปนะยูริ

           ...โรงพยาบาล...

               “สงสัยงูทะเลกัด เราฉีดเซรุ่มให้แล้ว อีกประมาณ 1 วันคงจะฟื้น”หมอพูด

                “เข้าไปเยี่ยมได้มั้ยครับ”ทั้งๆที่หมอบอกว่าไม่เป็นไรแล้วแต่ผมก็อยากเห็นเธอเพื่อความแน่ใจ

                “ครับ”

            ผมเดินเขามาในห้องทันที ตอนนี้เธอกำลังหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง และเริ่มมีน้ำมีนวลขึ้นแล้ว

            “เธอต้องรีบฟื้นนะ”ผมพูดแล้วจูบที่หน้าผากของเธอ เฮ้อ ผมคงรักเธอเข้าแล้วจริงๆ มันอาจจะเริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่ผมเจอเธอที่ร้านอาหารแล้วล่ะ เธอดึงดูดสายตาของผมให้มองเธอได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่พอรู้ว่าเธอคือคนที่ทำให้น้องผมเปลี่ยนไป ผมก็ต้องเก็บความรู้สึกทุกอย่างไว้ แต่ตอนนี้ผมแน่ใจ ผมรักเธอ

                “นายทำอะไรน่ะ”จู่ๆก็มีเสียงพูดขึ้นจากด้านหลังของผม ไอ้หมอนี้มันเป็นใครวะ

                “พี่”

                “จีเน่”

                  “พี่ทำอะไรคะ”ยัยจีเน่พูด

                  “เอ่อ...ไม่มีอะไร แล้วนั่นใครทำไมต้องโอบไหล่กันด้วย - -+++”

                  “พี่ของยูริค่ะ ชื่อยูโร แล้วนี่พี่พรีโม่พี่ของเน่ค่ะ”ยัยเน่แนะนำ

                   “ยูริเป็นยังไงบ้างคะ”

                    “ไม่เป็นอะไรแล้ว หมอบอกว่าพรุ่งนี้คงฟื้น”

                     “แล้วเมื่อกี๊นายทำอะไรน้องฉัน - -++”นายยูโรถาม

                    “แล้วนายล่ะ ทำอะไรน้องฉัน - -+++”ผมถามบ้าง

                      “ก็โอบไง คนเป็นแฟนกันไม่เห็นแปลก ^^++”

                      “แฟนงั้นหรอ เน่ หมายความว่าไง”ผมหันไปถามยัยเน่

                     “เน่กับพี่ยูโรเพิ่งจะคบกันน่ะค่ะ^ ^;”

                      “นี่คุณพี่ชายจะหวงอะไรนักหนาขนาดนายจูบน้องฉันยังไม่ว่าสักคำ”นายยูโรว่า

                      “ก็...”พูดไม่ออกเลยแหะ

                        “ฉันก็รู้สึกแบบนายนั่นแหละ แต่ถ้านายรักน้องฉันจริงฉันก็ไม่ห้าม เพราะฉันก็รักน้องนายเหมือนกัน”ยูโรพูดแล้วหันไปยิ้มให้ยัยจีเน่

                         “ใช่ ฉันรักน้องนาย แต่ฉันไม่รู้ว่ายัยนั่นจะรักฉันรึเปล่า”

                         11

                           “ทำไมล่ะ”

                           “ก็ยัยนั่น ชอบยัยจีเน่”ผมตอบ อายว่ะหลงรักเลสเบี้ยน

                           “หา พี่ว่าไงนะ ยัยยูริชอบเน่งั้นหรอ”ยัยเน่ถามเสียงตกใจ

                             “ก็ใช่น่ะสิ แกก็คบกับยูริไม่ใช่หรอ”

                              “ฮ่าๆๆๆๆๆๆ พี่เข้าใจผิดแล้วคือว่า....”แล้วยัยเน่ก็เล่าทุกอย่างให้ผมฟัง รวมทั้งเรื่องที่เคยมีแฟนแล้วไม่บอกผมด้วย แม้จะรู้สึกโกรธนิดหน่อย แต่มันก็ทำให้ผมสบายใจขึ้นเยอะเลยละนะ

                       3 วันผ่านไป

                          ตั้งแต่วันนั้นผมก็มาเฝ้าเธอทุกวัน เพราะกลัวว่าเธอตื่นมาแล้วจะไม่เห็นใคร แต่วันนี้ก็วันที่สามแล้ว เธอก็ยังไม่ตื่น

                          “นี่นายไม่ต้องเฝ้าขนาดนี้ก็ได้ ฉันรู้ว่านายรักน้องสาวฉันมาก - -”

                          “ไม่ ฉันจะเฝ้าเองพวกนายกลับเถอะ”ผมพูดแล้วกุมมือยูริไว้ เอ๊ะ มือของเธอขยับ

                          “ยูริฟื้นแล้ว”ผมพูดขึ้นด้วยความดีใจ

                           “น้ำ”เธอพูดเสียงแหบพร่า ผมจึงยื่นแก้วน้ำให้เธอ

                           “เป็นยังไงบ้างปวดตรงไหนรึเปล่า”ยูโรถาม

                           “พี่ ฉันไม่เป็นไรแล้ว แค่ปวดหัวนิดหน่อยเอง^^” เธอตอบเสียงร่าเริง

                          พรึ่บ

                            ผมดึงเธอเข้ามากอดทันที ในที่สุดเธอก็ฟื้น

                             “เอ่อ...”

                             “รู้ไหมว่าทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วง ยังจะมายิ้มอีก”ผมพูดแล้วกอดเธอแน่นขึ้น

                              “ฉะ ฉันหายใจไม่ออก”เธอพูด ผมจึงคลายออกนิดหน่อยแต่ก็ยังกอดเธอไว้

                             “พวกฉันออกไปรอข้างนอกนะ”ยูโรพูดแล้วจูงมือจีเน่ออกไป

                              “เอ่อ...”ยูริทำท่าจะดันผมออก

                              “เดี๋ยวฟังฉันก่อน”ผมพูดโดยที่ยังกอดเธออยู่

                               “อืม”

                                “เธอรู้ไหมว่าชีวิตฉันเปลี่ยนไปมากหลังจากที่พบเธอ เมื่อก่อนฉันคิดว่าฉันคงจะไม่รักผู้หญิงคนไหน นอกจากแม่และน้อง แต่จู่ๆก็มีคนมาบอกว่าน้องของฉันชอบผู้หญิงเหมือนกัน ซึ่งก็คือเธอ ฉันเลยชวนเธอไปที่เกาะและคิดว่าจะทำให้เธอรักฉัน เพื่อที่เธอจะได้ไม่ไปยุ่งกับยัยจีเน่ แต่เธอรู้ไหม ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างนั้น เพราะแทนที่เธอจะรักฉัน แต่ฉันดันรักเธอแทนซะนี่ แล้วเธอล่ะรักฉันรึเปล่า” ผมถามแล้วสบตากับเธอ

                               “ฉัน...-////-”

                               “ฉันรอฟังอยู่นะ ^^”

                                “ฉันก็...รัก...นาย-////-”เธอตอบ แม้เธอจะตอบเสียงเบา แต่ทุกคำที่เธอพูดดังก้องอยู่ในหัวผม ผมฟังไม่ผิดใช่มั้ย เธอรักผม

                                “ขอบคุณนะ”ผมพูดแล้วประทับริมฝีปากกับเธอทันที...

12

         แต่ก่อนฉันไม่เคยเชื่อว่าแค่เวลาไม่กี่วันจะทำให้คนเรารักกันได้ แค่รู้จักกันแป๊บเดียวก็จะทำให้อยากอยู่กับเขาตลอดไป แต่ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว ฉันไม่รู้หรอกว่ารักเขาตอนไหน ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจถึงเต้นแรง และสุดท้ายฉันก็รู้ว่าทุกอย่างเป็นเพราะฉันรักเขา แล้วใจเราก็ตรงกัน

                      ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้ฉันได้พบเขา  ^^